HENGEVELDE – Het is Reutum niet gelukt om WVV ’34 op de knieën te krijgen. Daar waar Reutum in de eerste 45 minuten veruit de gevaarlijkste ploeg was, vergat het simpelweg enkele grote mogelijkheden in doelpunten om te zetten. WVV ’34, dat in de rust toch een tactische aanpassing moest doen om het spel van Reutum te ontregelen, wist na ruim een uur voetbal vanuit de omschakeling de 2-1 binnen te schieten, en gooide daarmee (achteraf gezien) de sleutel in het slot. Reutum probeerde na de 2-1 nog wel de 2-2 binnen te schieten, maar kreeg in het restant van de wedstrijd nog twee keer de deksel op de neus getuige de (geflatteerde) 4-1 wat na 90 minuten op het scorebord prijkte.
Na 7 weken zonder competitievoetbal stond er dan eindelijk voor Reutum weer eens een competitiewedstrijd op het programma. Tegenstander was WVV ’34, een ploeg waaraan Reutum in Hengevelde weinig goede herinneringen beleefd, want de laatste jaren wist Reutum hier nooit een goed resultaat te behalen. Dit wetende paste Reutum hier haar tactiek op aan, en dat leek de juiste move todat.......
Deze tactiek resulteerde al na enkele minuten in een mega-mogelijkheid, toen Mark op snelheid eigenlijk de gehele achterhoede van WVV zijn hielen liet zien. Met de bal aan de voet stoof Mark de zestien binnen om daarna de bal breed te leggen op de meegelopen Mick. Helaas was of de bal net iets te hard, of kwam Mick niet helemaal lekker uit, feit was wel dat de bal rakelings door Mick naast het doel werd gewerkt. Dit had eigenlijk al na een paar minuten de 0-1 moeten / kunnen betekenen. WVV had geen antwoord op de prima organisatie van Reutum waardoor het eigenlijk niet voor het doel van Reutum te vinden was. Reutum deed het prima, en WVV had handen en voeten nodig om de uiterst scherp spelende Reutummers te beteugelen. Na een kleine 10 minuten had WVV opnieuw een kleine overtreding nodig om Reutum tot stilstand te brengen. Stijn en Mats stonden beiden achter de bal waardoor zowel een rechtspoot als een linkspoot deze vrije trap kon opeisen. Uiteindelijk was het Mats die de bal hard en laag voorbij de muur krulde. De keeper had dit totaal niet verwacht en stond aan de grond genageld. De bal leek de 0-1 te betekenen, maar opnieuw verdween de bal rakelings langs de verkeerde kant van de paal, deze vrije trap had ook zomaar de openingstreffer kunnen opleveren. WVV had de bal, speelde af en toe ook prima combinatievoetbal, maar verder dan een meter of 25 meter van het doel van Reutum doelman Kevin Tulk kwam WVV eigenlijk niet. Aan de andere kant was er wel de juiste dreiging om vroeg of laat tot een treffer te komen. Na een kleine 20 minuten voetbal was het Stijn die met een slim balletje Mark aan het werk zette. Mark was opnieuw de achterhoede te slim (en te snel) af, en zag de doelman ver buiten zijn strafschopgebied komen. De doelman probeerde de bal nog wel te blokken, maar zag dat Mark de bal met een ruime boog over de doelman heen lepelde. Als Mark de bal de juiste richting mee had kunnen geven was de 0-1 een feit geweest, nu verdween de boogbal naast het doel waardoor de thuisploeg voor de derde keer deze middag met de schrik vrijkwam. Toch had hierna de meer dan verdiende 0-1 moeten vallen toen Mats met zijn linker een heerlijke curvebal achter de achterhoede van WVV liet verdwijnen. Na een stuit was het Mark die van dichtbij de 0-1 op zijn hoofd had. De bal werd prima ingekopt waardoor de doelman met een soort van alles-of-nietsreflex probeerde de 0-1 te voorkomen. Hoe hij het deed weet nu nog niemand, maar feit was wel dat de bal via de doelman naast het doel verdween, de vierde grote mogelijkheid om tot een treffer te komen. En dan gaat een ongeschreven voetbalwet in werking. Daar waar Reutum al zeker 4 grote mogelijkheden had gehad, was WVV nog geen enkele keer gevaarlijk in de 16 van Reutum opgedoken. Laat ik het anders zeggen, doelman Tulk had tot aan dit moment nog geen enkele bal op doel gehad. Na een klein half uurtje kreeg WVV een vrije trap op zeker een 25 meter van het doel. WVV–er Rikkert probeerde het in één keer, maar daarvoor leek de afstand eigenlijk te groot, en de leek de getrapte bal ook niet de juiste snelheid te hebben. Kevin leek de bal te kunnen pareren, maar zag toch dat de bal tegen het netje viel waardoor WVV, hoe ongelofelijk ook, tegen alle verhoudingen in, op een 1-0 voorsprong kwam. Ondanks deze tegenslag pakte Reutum al snel de draad weer op, en was het in de fase tot aan de thee veruit de gevaarlijkste ploeg in Hengevelde. Stijn was de eerste die het probeerde, maar zijn volley verdween hard tegen de ballenvanger. De druk bleef wat inhield dat Reutum meer dan eens een corner mocht gaan nemen. Uit één van deze corners leek de 1-1 te vallen, maar hoe de bal uiteindelijk net naast het doel van WVV verdween is voor iedereen nog steeds een raadsel. Toch kreeg Reutum loon naar werken, want uit misschien wel de moeilijkste mogelijkheid in de eerste 45 minuten viel de 1-1. Het was Stijn die een inworp de 16 inslingerde, Mick was er als de kippen bij om de bal te verlengen, waarop Bjorn prima anticipeerde door de bal hierna met het hoofd, vanuit een uiterst lastige hoek, tot doelpunt te promoveren, 1-1.
Na een prima eerste helft waarin Reutum eigenlijk vergat verder afstand te nemen van WVV was het WVV dat verdedigend een wissel toepasteom zo meer grip op het spel van Reutum te krijgen. Eerlijkheidshalve moeten we achteraf ook toegeven dat deze wissel het spel van de thuisploeg zeker ten goede kwam, maar dat was aan het begin van de tweede helft nog zeker niet het geval. Het was toch echt de ploeg uit Reutum dat het scherpst uit de kleedkamer kwam. Zo dwong het al snel weer enkele corners af waardoor WVV geen tijd kreeg om überhaupt aan aanvallen te denken. Een prima genomen corner van Dani vond Stijn die de bal hierna prima inkopte, maar zoals wel vaker deze middag verdween die bal, via een verdediger, hard naast het doel. Reutum was gewoon feller en scherper waardoor het vaak net even iets eerder bij de bal was dan WVV. Dat hield in dat Reutum vele vrije trappen meekreeg van scheidsrechter F. te Nijenhuis. Het was opnieuw Dani die, vanaf de linkerkant, de bal heerlijk bij de inlopende Mark op het hoofd wist te droppen. Mark verlengde de bal prima met het hoofd waardoor de 1-2 op het bord leek te komen. Maar opnieuw wist de doelman Tom Pierik van WVV de bal op fabuleuze wijze uit zijn hok te ranselen. En dan werkelijk uit het niets was het de ploeg van Niki Leferink dat na ruim een uur voetbal genadeloos toesloeg. Uit nota bene een vrije bal voor Reutum (dus veel mensen voor de bal) was het WVV dat de bal ruimde. De afvallende bal werd een prooi voor WVV dat hierna razendsnel schakelde. En juist op deze momenten zie je nog de onervarenheid bij het relatief jonge Reutum. Waar WVV waarschijnlijk in deze omschakelmomenten het spel had lam gelegd door een overtreding of iets dergelijks te maken, vergat Reutum tot tweemaal toe deze snelle aanval van WVV te elimineren. Het was dus WVV dat via Aarnink in deze snelle omschakeling, op fraaie wijze, de 2-1 binnenschoot. Reutum probeerde het hierna nog wel, maar echt gevaarlijk werd het niet meer in het restant van deze wedstrijd. WVV werd sterker (omdat het nu ook de ruimtes kreeg) en zag dat bijna beloond worden toen Remi Leferink een voorzet bij de tweede paal leek binnen te koppen. Gelukkig stond Jaap prima opgesteld om de bal van de lijn te halen. Met een 2-1 op het bord is er natuurlijk altijd wat mogelijk, maar dat verdween toen een torenhoge voorzet in minuut 82 bij Tom Brummelhuis van WVV op het hoofd plofte. Hij hoefde er eigenlijk alleen maar tegenaan te lopen om de 3-1 op het scorebord te brengen. Reutum wilde met Wout M (die na 7 weken blessureleed gelukkig weer fit was) nog wat forceren, maar de 3-1 gooide alle roet in het eten. Dat de thuisploeg vlak voor tijd, via een counter, ook nog de 4-1 op het scorebord bracht was louter en alleen voor de statistieken.
Reutum verloor dan wel, maar zag dat WVV het uiterst lastig had met de speelwijze van Reutum. Ook WVV-trainer Niki Leferink beaamde dit na de wedstrijd, want ook hij had gezien dat er na 45 minuten ook maar zo een heel andere tussenstand op het scorebord had kunnen staan. De 2-1 was achteraf de genade klap, en eerlijkheidshalve moeten we ook toegeven dat de tweede helft gewoon minder was (wat overigens ook met de omstelling bij WVV te maken had). WVV heeft dat gedaan wat wenalieten namelijk (op de juiste momenten) scoren, en dat is, hoe je het wendt of keert, ook een kwaliteit. Toch zullen we op deze voet verder moeten, want we hebben ons vandaag dan zeker in de eerste 45 minuten niet beloond, de mogelijkheden waren er wel degelijk en dat is natuurlijk een prima constatering.
Komend weekend spelen we tegen SC Overwetering, de ploeg die dit weekend Wijhe met 2-1 wist te verslaan. Tegen SC Overwetering heeft Reutum nog wel wat goed te maken want de seizoensopener in Olst verliep destijds niet zoals gewenst. De nederlaag van 5-1 gaf zeker niet het beeld van de wedstrijd weer, want Overwetering wist pas vlak voor tijd de 2-1 binnen te werken. Dat Reutum het daarna in blessuretijd volkomen liet aanbranden (nog eens 3 tegentreffers) mag het zichzelf nog steeds behoorlijk aanrekenen.
Gezien de stand op de ranglijst staat er voor beide ploegen dit weekend veel op het spel. Of je haakt aan bij de middenmoot, of je beland in de gevarenzone. Het belooft dus komend weekend, op voorhand, een meer dan belangrijk potje te worden op de “Kottenbrei” in Reutum.
Zondag 4 februari: VV. Reutum – SC. Overwetering Aanvang: 14.00 uur.
Opstelling tegen WVV ’34: Kevin, Maurice, Wout S, Kjelt, Mats, Dani, Jaap, Bjorn (Wout M 82’), Mick, Stijn, Mark.
